Een literair, filosofisch en muzikaal programma waarin Joke J. Hermsen, Maryanne Golovchenko (zangeres) en Mehmet Polat (udspeler) de diepte van de heimwee vanuit een veelkleurig, intercultureel perspectief verkennen. Zij geven woord en klank aan het menselijk verlangen naar een thuis en het dromen van de verte: we zijn huismussen en zwervers.
Kunnen we wel voorgoed ergens thuis zijn? En waarom denken we soms alleen nog aan vertrekken? Veel mensen voelen zich ontheemd of zijn op zoek naar een andere, betere plek om te wonen. “Soms kan een huis zijn gastvrijheid opeens verliezen. Rusteloosheid doet je naar een elders verlangen, een ander huis, een andere plek, een andere eenzaamheid. We dromen er heimelijk van om alle ballast van onze schouders te werpen en slechts met het hoognodige op reis te gaan, louter om de vrije, gewichtloze beweging van het vertrekken zelf. Want we zijn nu eenmaal geen bomen met wortels die zich tot diep in de grond hebben ingegraven, maar mensen die voeten hebben om te lopen en een geest die maar wat graag uit wandelen gaat”.
Aan de hand van een persoonlijk verslag van een zomer vol omzwervingen onderzoekt Joke Hermsen deze vragen in een boeiende dialoog met denkers en dichters als Bell Hooks, James Baldwin, Georges Perec, Gaston Bachelard, Martin Heidegger, Rainer Maria Rilke, Lou Andreas-Salomé, Ingeborg Bachmann en Maya Angelou. Ze geeft een kleurrijke, diepgaande analyse van het ambivalente menselijke verlangen naar zowel geborgenheid als de lust om eropuit te gaan.
Met de prachtige klanken van de ud van Mehmet Polat en de zang van de Oekraïense Maryanne Golovchenko komen heimwee en vertepijn heel dichtbij.